Oh! Hari-hari pun menangis bila teringat pada dia...
Oh! Hari-hari pun dia ganggu saya...
Oh! Hari-hari pun saya kena berlakon "happy" macam tiada apa berlaku...
Oh! Hari-hari pun saya rasa macam.....????
Hati yang terluka dulu dah sembuh...
Walaupun berparut tapi saya tutup dengan senyuman..gelak tawa...
Sungguh! Saya boleh terima keputusan awak dulu...
Apa saja alasan yang awak berikan saya terima seadanya...
Sikit pun tiada dendam..malah saya tetap anggap awak kawan saya...
Saya doakan yang terbaik untuk awak dan dia...
Antara kita, semuanya dah berlalu 6 bulan yang lalu...tragedi oktober...
Tapi...kenapa sekarang ia kembali???
Kenapa sekarang awak melukai perasaan saya lagi???
Kenapa sekarang awak nak bagi penjelasan tu???
Dulu...saya bertanya tp awak senyap jer...
Dulu...saya tuntut penjelasan tp awak tiada jawapannya...
Dulu...awak yang memberi harapan...
Dulu...awak yang memulakan segalanya...
Puas saya pujuk hati, antara kita mmg tiada apa-apa...
Puas saya berkata pada hati, awak bukan untuk saya...
Puas saya terangkan pada hati, awak hanya kawan baik saya...
Tapi...tipu kalau saya cakap perasaan sayang tiada untuk awak...
Awak nak tau, sayang saya pada awak dalam sangat...
Awak nak tau, sayang saya pada awak melebihi tahap yang ditetapkan sebagai seorang kawan...
Tapi...awak nak tau tak???
Setelah awak cakap "mungkin kita ditakdirkan untuk menjadi kawan baik tak lebih dari itu"...
Setelah awak cakap " kitakan kawan...saya sayang awak sebab awak kawan baik saya"...
Hati saya bagai dicarik-carik...hati saya bagai ditikam-tikam...hati saya bagai dihiris-hiris...
Awak tak tau semua tu kan??? Awak tak nampak semua tu kan???
Sebab masa awak cakap tu saya tahan perasaan saya dengan gelak-gelak jer...
Tapi dalam hati saya menangis...meraung...
Sekarang...awak dah bertunang...
Awak tolonglah jangan ganggu kehidupan saya lagi...
Awak tolonglah jangan usik hati dan perasaan saya lagi...
Awak tolonglah jangan beri penjelasan itu lagi...
Awak tolonglah saya...tolonglah saya sangat-sangat...
Kenapa setelah awak bertunang, awak nak cakap "dia bukan pilihan saya"...
Kenapa setelah awak bertunang, awak nak cakap "dia pilihan mak saya"...
Awak tahu tak, awak cakap macam tu kat saya...perasaan dan hati saya ni menangis hiba...
Saya sedih sangat...saya menangis lagi sebab penjelasan awak tu...
Masa malam awak cakap tu, saya puas tahan tak nak menangis...
Saya tak nak awak tau saya menangis...saya betul-betul nak kuat semangat masa tu...
Berjaya juga saya tahan sendu saya...saya betul-betul nak awak tau saya tak kisah lagi pasal awak...
Tapi selepas tu...deraian air mata saya gugur jugak...sedu-sedan seorang diri...sayu hati...
Pada siapa saya nak mengadu???
Saya perlukan seseorang untuk tenangkan hati saya...
Saya perlukan seseorang untuk pujuk hati saya...
Saya perlukan seseorang untuk gembirakan hati saya...
Terima kasih Tuhan sebab beri saya orang-orang yang saya sayang...
Saya ada kawan-kawan yang memahami saya...
Saya ada kakak-kakak yang saya sayang...
Saya ada Dr. Cinta yang memberi kata-kata semangat pada saya...
Terima kasih semuanya...
Pada awak...
Saya doakan kebahagiaan awak dan dia...
Awak jagalah tunang awak dengan baik...
Awak sayangi dia melebihi sayang awak pada saya...
Awak tak perlu risau atau fikirkan pasal saya...
Saya boleh terima hakikat pahit hidup saya...
Awak akan menjadi kenangan dalam diari kehidupan saya...
Saya boleh terima awak sebagai kawan dan tak mungkin lebih dari itu...
Mengenai diri saya...saya serahkan pada Allah...semoga saya peroleh jodoh terbaik...
Mengenai diri saya...saya serahkan pada Allah...semoga saya peroleh jodoh terbaik...
P/S: Saya perlu masa untuk bina semangat diri saya semula...saya akan dengar nasihat Dr. Cinta saya...
Oh yee...lagu ni untuk awak...